«*´¯`*»♥«*´¯`*»♥«*´¯`*»♥«*´¯`*»♥«*´¯`*»G Ü L Ü M «*´¯`*»♥«*´¯`*»♥«*´¯`*»♥«*´¯`*»♥«*´¯`*»

Doğrularımı götürmeye yetecek kadar yanlış yapmadım hayatta Çok sıkıştığım yerde boş bıraktım hep Şimdi bıraktığım boşlukların birindeyim belkide Kimsenin doğrusunu götürmedim, Kimsenin yanlışı olmadım!...

Şayet ayrılığı seçiyorsan, giderken her şeyi de yanında götüreceksin.

Geriye hiç bir şey kalmayacak, ardında hiç bir şey bırakmayacaksın.

 Ne söylenmemiş sözler kalacak, ne de yaşadığın güzel anlar.

Büyük olmalı ayrılıklar; uçsuz bucaksız, dursuz duraksız.

Ne aklında tuşlara uzandığında hatırlayacağın telefon numaraları olmalı,

ne de yollar bir daha kesişmeli. Ne bir anıya yenilmeli ne de bir dizeye,

şarkılarsa göz pınarlarına değmemeli…

Gidiyorsan şayet, bakmayacaksın ardına son bir kez de olsa.

Belki geri dönerim diye işaret koymayacaksın geçtiğin yollara.

Ayrılığı seçiyorsa eğer insan; şiirler okuyunca unutulmalı,

hasret dokununca gülümseyebilmeli.

 Gidiyorsan öyle bir gitmelisin ki; ayrılık bile gurur duymalı seninle…

Aşk ve Alışkanlık

Aşk ve alışkanlık arasında çok ince  bir çizgi vardır.

Biz bu çizgiyi nasıl anlayabiliriz; aşık mıyız

yoksa alışkanlıklarımız gereği büründüğümüz aşık rolünü devam mı ettiririz

kendimiz bile rol yaptığımızı fark etmeden çoğu zaman?
Zaten aşk yeryüzündeki en karmaşık en tanımsız duygulardan biriyken  

 bir de üzerine onu nasıl anlayacağımız karmaşası yüklenir.

Aşk denen o hissiyat bir büyüden farksızdır bence.

 İnsanoğlu da büyü yapabiliyor sonuç itibariyle.

Ama bu büyü öyle;

kazanda kurbağa bacakları ile fare kaynatmakla olmuyor.

Gözlerimiz vücudumuzdaki en sihirli yerdir.

Eğer etkileniyorsak karşımızdakinden, büyü kendiliğinden akıp gider gözlerimizden.

Hedefini de kağıtlara isimler yazıp , onları yakarak belirtmenize gerek yoktur üstelik...

Gideceği yeri çok iyi bilir.
Düşünmek vardır...

 Birini düşünürken dudağınızın kenarına kıvrılıp gelen bir tebessüm varsa eğer,

eğer dalıyorsa gözleriniz buğulanarak uzaklara,

 hayalleriniz başlıyorsa eğer onun puslu görüntüsüyle,

çoktan aşık olmuşsunuzdur geçmiş ola.Artık esirden farksızsınız demektir.

Bu esaret heyecanlıdır, tutkuludur, ateşlidir.

Bir kalp krizinin eşiğindeymiş gibi hissetseniz bile  asla bitsin istemezsiniz o esaret.

Ve başlarsınız aşk ile yaşamaya.

Aşkın doğal bir kuyruğu vardır, kayarken Halley kuyruklu yıldızına benzer.

Peşiniz sıra uzayıp gelen, milyonlarca minik yıldızdan yapılmış bir patika gibi...

Zaten işte orada başlarsınız aşk ile yaşamaya; her şey sihirlidir, her şey muazzam etkileyici.

 Biraz ilerleyince ise yanıp sönen o minik yıldızlar ışıklarını yitirmeye başlar,

 yolunuz kararmaya başlamıştır.

İşte alışkanlık diye tabir ettiğim eylem tamda burada başlar.

 O geldiğiniz yol o kadar muhteşemdi ki, bittiğine inandıramıyorsunuz kendinizi,

ışıklar hala yanmalı... Oysa gerçek gösteriyor ki, ışıklar söndü!

 Bu noktadan sonra kendinizi evrenin boşluğunda yürürken bulursunuz.

Her adımınız aynı, ama her adımınız sonsuzluk!

Geri dönmek imkansız, beklemek ümitsiz... Bırakırsınız kendinizi.

Alışkanlık budur işte; kendinizi teslim etmek...

Yapmayın. Bittiyse bitmiştir, gittiyse gitmiş.

Evrenin kuralıdır bu; geçen şeyleri geri alamazsınız. İzin verin uzaklaşsın.

Çünkü buna izin vermezseniz eğer;  kendiniz olmaktan olanca hızla uzaklaşırsınız.

Korkmayın aşkı tekrar bulamamaktan.

Sabırla bekleyin bir süre daha, bırakın dinlensin yüreğiniz.

Nihayetinde Halley kuyruklu yıldızına benzetmedik mi aşkı, geri dönüp gelecektir tekrar.

Bize gereken tek şey;

gözlerimizi açık tutup ufuktan gelecek olan aydınlığı beklemek.

Bazen konusmak yersiz ve zamansız olur...susmak gerekir

Herkez herseyi gözlerden anlasın istenir de anlayan sayısı hayli düsüktür

Korkarsın belki de  insanlara göstermeye gözlerini

Ne büyük celiski hem gözlerden anlaşılmayı istemek

hem gözlerini göstermekten korkmak

Hayatın aslında kendisi kararsizdır...Sizinle veya gözlerle alakası da yoktur

Herseyin senin elinde oldugunu sandırır... sonucta Kader devreye gecer

Sen kaderden dersin, Kader seni suclar...Herseyin bedeli ise gözlere ödetilir

Sanki suclu onlarmis gibi...

Derlerki insan gözlerini kacırıyorsa konusurken yalan söylüyordur

Oysa bilmezlerki insan korktugu icin de gözlerini saklayabilir

Ya icindeki o masum cocuga bir el uzatan olursa...

Kırılırsa...Canı yanarsa...

 Ben  hic bir göze yalani yakıştıramadım

Cok az mutluluk kıvılcımı sacan göze dokundum

Cogu hüzünle bogusuyordu...Kimi kine bürünmüs...Korkutuyordu

Kimi korkuya bürünmüs titriyordu

Bazı  gözlerde hep bir damla gözyası bulunuyordu

 Kim demis ki gözler görmek icin vardır

Görmeyi istersen,

gözler görünmeyeni görmek icin acik bırakılmıs Saraykapısıdır...

AŞK SEVGİLİYİ SEVMEK DEĞİL, SEVMEYİ BİLMEKTİR...

Tıpkı bir çocuk gibi masumca , umarsızca bir adım sonrasını
Hayat her solukta sevgidir,bir bebeği dünyaya getirirken

onu sadece bir bebek diye sevmek değil

dünyaya gelişindeki manayı da bilmektir aslolan

Bir çiçeği kokusuyla güzelliğiyle değil

 İnsanda uyandırdığı duygularla sevmektir

Hani ana sevgisi vardır ya ta içerlerimize islemiştir  
Anadır bizi sevendir sevmemiz gerekendir

Ama aslolan anayı insan gibi sevmektir

Bakışlarındaki derinliği gözlerindeki

 hani o yılları taşımış , iyiyi güzeli, acıyı kederi ne varsa

 O gözlerindeki  hikayeyi sevmektir, her solukta sevgi

Hani çocukluk hayalleri vardır

 iste her solukta sevgi  kurduğumuz bu hayalleri

her anışımızda aynı heyecanı duyabilmektir

Bir de yar sevmek vardır hani asırlardır

Her an her dakika bir yerlerde birileri gözyaşı döker

 Gönül birini sevmiştir hep onun adı , onun varlığı

onun gül kokusu, Her solukta bilmeden, bir an ağlarken

bir dakika sonra gülebilmeyi, bizi bizden alıp götüren

elimizde tek kalan soluğumuz dahi olsa

var olana kanaatle yaşamaktır her solukta sevgi

ta ki ölüm gelip bir yerlerde bir anda kapımızı çalana dek

O an bile ölümü bize geldiği bizi seçtiği ve yaşanan her anın

en hayırlısı olduğunu bilerek kucak açmaktır

boyun eğmektir yaradana her solukta gül kokan sevgi

en güçlü tabularımızı yıkan bizi başka biri yapan
Sınırsızlığı tattığımız o ateşi sevmektir her solukta sevgi
Hayatı yaşadıklarımızla tartarak değil yaşayacaklarımızla 

bize bahşedilen soluğumuzla her anı bir ömür gibi yasamaktır

HER SOLUKTA SEVGİ